Dag 10 Listvjanka - Irkutsk - Khuzir (Olkhon eiland in Baikal meer )

Vandaag begon een aantal drukke dagen van onze vakantie. Na een heerlijke nacht en goed ontbijt werden we stipt op tijd door chauffeur Vladimir opgehaald voor de retourrit naar Irkutsk. Listvjanka was leuk , maar met mooi weer vast veel leuker.

Afijn, 7.50u in taxibusje voor rit van uur naar Irkutsk. We waren nog wat stilletjes deze ochtend dus tijd om iets over verkeer hier te vertellen. De wegen, ook de hoofdwegen zijn voor onze begrippen slecht onderhouden. Op niet-hoofdwegen moeten onze chauffeurs regelmatig gaten ontwijken die in de weg zitten. Bouwjaren van auto's variëren van heel recent tot jaren 70/80. Er rijden veel grote SUV's van alle bekende merken. In combinatie met redelijk heuvelachtig gebied zijn snelheidsverschillen groot en wordt er veelvuldig ingehaald. Wij vinden het soms spannend (dom?), maar hier lijkt het heel normaal. Dat het niet altijd goed gaat blijkt ook vanochtend want we zien een flinke klapper op de weg.

Vladimir bengt ons naar de lijnbus in Irkutsk, regelt kaartjes en met circa 15 man op pad voor 7 uur rijden naar Khuzir. Wat een tocht! We rijden Irkutsk uit door buitenwijken. We zien wisselende gebouwen, van oud en vervallen tot nieuwbouw. Het is druk. Eenmaal stad uit gaat het gas erop en rijden we over lange rechte wegen in glooiend terrein. Door het glooiende terrein en de ondermaats gemotoriseerde bus rijden we steeds plankgas. Heuvelop vallen we vrijwel stil en naar beneden zo snel mogelijk om weer makkelijker heuvelop te rijden. Het hoogste punt onderweg was circa 1000m. Naarmate we verder rijden wordt het steeds rustiger op de weg. Koeien lopen hier los en kunern ook oo de weg lopen en oversteken. Dat gebeurt dus ook. Soms flink afremmen of naar de linker rijstrook om ze te ontwijken. We grappen al over rundvlees op het menu... Na een 20 min stop met lunch rijden we verder. En toch niet. Onze koreaanse mede passsgier vergeten. Terug en de chauffeur zoekt haar op. Alle andere passagiers balen van de nonchalante mede passagier.

Uiteindelijk komen we bij de ferry. Direct de boot op voor een overtocht van zo'n 20 min. En komen we aan op Olkhon eiland. Dit moet je meegemaakt heben! Er zujn hier geen verharde wegen. Wel een soort met grind versterkte leemachtige wegen, Ook hier gaat het gas er in eerste instantie erop. We schudden, de bus rammelt, stofwolken achter ons. Het landschap is kaal, af en toe een huisje. Het meer indrukwekkend. We blijven rijden. Na circa een uur komen we aan bij een dorpje, Khuzir. Tsja... Anders dan bij ons. Bekijk de foto's maar. We slapen in een complex van houten hippie huisjes. Erg bijzonder. Voelt als pionieren. Leuk. Basic. Vrijwilligers uit de hele wereld houden hier de boel draaiend. Vooral jongeren.

Na het eten naar het meer gewandeld. Ligt direct achter ons complex. Waanzinnig mooie zonsondergang gezien. Prachtig!

Morgen rondkijken, op pad en relaxen.

We gaan vandaag vroeg naar bed. Peter de Grote kijkt nog voetbal.