Dag 13 Van Irkutsk naar Ulaanbataar

20 juni 2018 - Ulaanbaatar, Mongolië

Vandaag een treinreis van 23u. Vroeg uit bed want om 7u moesten we op het perron staan voor vertrek om 8u. Om 6u aan t ontbijt tijdens vakantie... De reis is maar 1025 km. De gemiddelde snelheid ligt laag vanwege langdurige stops bij de grenzen van Rusland en Mongolië.

De route is prachtig. Al vrij snel gaat het spoor omhoog en we rijden een aantal uren langs het Baikal meer. We zitten dit keer in een Mongoolse trein, nr 6. Deze is luxer en nieuwer dan trein nr 70 waarin we eeerder twee keer zaten. De provodniks zijn druk maar grappig, ze hebben onderling en met passagiers lol ondanks de taalbarrière. Eén van de dames zorgt door haar onoplettendheid voor rookontwikkeling in onze wagon waardoor het brandalarm afgaat... Niks aan de hand, maar wel grappig.

Dan de grens passages, een belevenis op zich die in totaal bijna 4u duurt.
Ruim voor de Russische grens moeten we van de provodniks formulieren invullen over aan te geven zaken en informatie over het doel van ons verblijf. Een uur voor de grens moesten alle zonneschermen naar beneden, alle kastjes en luiken open zodat inspectie bij de grens snel zou verlopen en toilletten zijn voor uren niet toegankelijk. Naarmate de grens nadert wordt het steeds stiller in de wagon. De spanning neemt toe. Bij de Russische grens volledige inspectie van alle coupés, wij moeten eruit. Ook onze paspoorten en visa worden gedetailleerd bekeken waarna we een goedkeuringsstempel krijgen. Drugshond komt twee keer langs. Uiteindelijk gaan we verder, 3 kwartier naar de Mongoolse grens. Daar geen inspectie van de coupés maar wel van de paspoorten en visa. We worden bevraagd over het doel van de reis, Evelina moet gaan staan om haar lengte te verifiëren. Deze man is ook grappig. Hij vraagt aan onze Zwitserse buren, een groepje jonge mannen: do you have drugs? Verschrikt antwoordt de jongen no. Are you a spie? vraagt hij vervolgens met een niet onderdrukte lach. Hilariteit alom. Afijn ook hier gaat alles goed. Bijna dan.... Peter de Grootste kan niet langer wachten tot het toilet weer open is. Hij knipt van een grote fles het bovenste deel af en de rest snappen jullie wel...

Als de controles voorbij zijn en reizen we verder. Tegen 7u lokake tijd komen we aan in Ulaanbaatar. Hoe je dat nu precies schrijft In het Nederlands komen we op terug.